ตำนาน พะเนียงทองหรือทองลุก วัดป่าแก้ว ( วัดใหญ่ชัยมงคล) 

        เชื่อว่าถ้าพูดถึงวัดใหญ่ชัยมงคลทุกคนย่อมรู้จักกันเป็นอย่างดีแต่ถ้าพูดถึงวัดป่าแก้วแล้วอาจจะยังไม่มีใครรู้จักซึ่งแท้ที่จริงแล้วนั้น   วัดป่าแก้วนั้นคือชื่อเดิมของวัดใหญ่ชัยมงคล ซึ่งตั้งอยู่ตำบลไผ่ลิงจังหวัดพระนครศรีอยุธยา นั่นเอง ซึ่งตำนานที่จะเล่าต่อไปนี้เป็นตำนานที่มีแม่ชีคนหนึ่งที่เคยอาศัยอยู่ในวัดป่าแก้วได้มีการเล่าเอาไว้ว่า คืนหนึ่งแม่ชีกับเพื่อนแม่ชีได้ออกไปซุ่มดูเพื่อจะจับขโมย จุดที่ท่านกับเพื่อนไปแอบซุ่มดูขโมยนั้นก็คือบริเวณข้างสระน้ำของวัด ซึ่งขณะนั้นเป็นช่วงเวลาตีหนึ่งกว่าๆ

เป็นช่วงเวลาที่ดึกสงัดและเงียบเหงาวังเวงเป็นอย่างมาก ซึ่งระหว่างที่ท่านกับเพื่อนกำลังเฝ้ารอส้มดูโจรอยู่ดีๆนั้นท่านและเพื่อนก็ได้ยินเสียงรถไฟดังมาแต่ไกลซึ่งท่านก็พยายามมองหาเสียงรถไฟดังกล่าวว่ามาจากที่ไหนกันแน่ ซึ่งบริเวณที่ท่านอยู่ไม่มีสถานีรถไฟสักหน่อยและยิ่งไปกว่านั้นยิ่งนานเวลาเข้าเสียงหวูดรถไฟก็ดังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ

และเมื่อมองหาที่มาของเสียงพบว่ามันดังมาจากที่เจดีย์องค์ใหญ่ แม่ชีจึงได้หันหลังกลับไปมองซึ่งสิ่งที่แม่ชีเห็นก็คือ ไฟพะเนียงขนาดใหญ่ทีมีการลอยขึ้นมาจากพื้นดิน มันถูกจุดขึ้นไปบนท้องฟ้า สะเก็ดไฟมันกระจายไปทั่วก่อให้เกิดแสงสว่างจ้า และสะเก็ดที่ตกลงมานี้เองที่ก่อให้เกิดเสียงเหมือนคล้ายรถไฟวิ่งผ่าน ทำให้แม่ชีและเพื่อนเกิดคามหวาดกลัว

ต่างพากันวิ่งหนีไม่คิดชีวิตเพื่อกลับที่พัก และเมื่อมาถึงที่พักพวกแม่ชีต่างก็กล่าวถึงเรื่องนี้กันว่าสิ่งที่พวกแม่ชีเห็นนั้นมันน่าจะเรียกว่า ทองลุก มันคือลูกไฟที่ปล่อยมาจากปู่โสมกวงดำซึ่งเป็นปู่โสมที่คอยเฝ้าสมบัติอยู่ที่บริเวณนั้นเป็นแน่แท้ และนอกจากเรื่องเล่าของแม่ชีท่านนี้แล้ว ยังเคยมีเหตุการณ์เกิดขึ้นกับชายอีกคนหนึ่ง

ซึ่งใช้คนดังกล่าวนั้นเป็นนักปฏิบัติธรรมขั้นสูง ที่ชาวบ้านอย่างเราพากันดีกว่าซึ่งทางเดินทางมาเยี่ยมพระที่วัดป่าแก้วเนื่องจากว่าเป็นญาติกันและได้ขออยู่ต่อเพื่อปฏิบัติธรรมที่วัดป่าแก้วแห่งนี้ ซึ่งมีอยู่คืนหนึ่งที่ท่านชีปะขาวนั้นออกมานั่งสมาธิอยู่ที่หน้าเจดีย์คนเดียว และในรุ่งเช้าชีปะขาวก็ได้เดินทางไปเก็บข้าวของเพื่อจะเดินทางออกนอกบริเวณวัดสร้างความสงสัยให้กับพระลูกวัดกันเป็นจำนวนมาก

ทำให้ชีปะขาวต้องเล่าเรื่องราวให้ฟังว่าเมื่อช่วงกลางคืนที่ผ่านมาขณะที่กำลังมีการนั่งจำศีลภาวนาอยู่นั้นอยู่ๆปู่โสมเฝ้าทรัพย์ก็มาแสดงตนให้เห็น ซึ่งลักษณะของปู่โสมนั้นเป็นชายที่รูปร่างสูงใหญ่สูงเท่ากับหอระฆังเลยทีเดียวแต่งกายด้วยชุดสีดำ มองมาด้วยสายตาที่แดงก่ำและท่าทางที่มุ่งร้ายมาที่ ชีประขาวพยายามแผ่เมตตาอุทิศส่วนกุศลไปให้แต่ปู่โสมก็ไม่ยอมรับ คอยเดินล้อมรอบบริเวณที่ชีปะขาวกำลังนั่งสมาธิจนเช้าเลยทีเดียว ทำให้ชีประขาวจำเป็นต้องรีบออกนอกวัดเพราะว่ากลัวนั่นเอง

 

สนับสนุนโดย  sagame1688